Jan Hlebowicz: Zakonnik i kibol? Da się to połączyć?

Ks. dr Jarosław Wąsowicz: Pierwszy raz poszedłem na stadion w 1982 roku. W szkole średniej nie opuściłem żadnego meczu gdańskiej Lechii, który odbywał się w mieście. Brałem także udział w większości spotkań wyjazdowych. Byłem kibicem w trakcie formacji duchownej w zgromadzeniu salezjańskim i po złożeniu ślubów zakonnych. Bo kibicem jest się przez całe życie, nie tylko na stadionie.

No dobrze, ale jest przecież różnica między kibicem a kibolem?

Tak, a jaka? Słowo „kibol” zostało wykreowane przez main- streamowe media i część polityków jako synonim chuligana i bandyty, który nie zajmuje się niczym innym, tylko bójkami, rozbojami, demolowaniem stadionów. I pod tym pejoratywnym określeniem wszyscy kibice zostali wrzuceni do jednego worka. Tymczasem ruch kibicowski jest bardzo zróżnicowany. Jeśli moi koledzy, wspaniali ludzie wywodzący się z różnych środowisk i grup społecznych, są nazywani kibolami, to ja także jestem i będę kibolem.