Dla samego kandydata do sakry biskupiej to wielki zaszczyt, ale także ogromna odpowiedzialność za powierzony mu Lud Boży. A pasterska posługa nigdy nie była łatwa. Współcześni faryzeusze zachowują się bowiem wobec uczniów Jezusa dokładnie tak samo, jak ich poprzednicy wobec naszego Mistrza. Świat ze swoją logiką nigdy nie był przecież przychylny głoszeniu Ewangelii. W dniach, w których w stronę biskupa nominata płyną szczere gratulacje i gorące życzenia, nie zapominajmy więc również o modlitwie w jego intencji, by podejmowane przez niego posługiwanie wiernym dawało wzrost i uświęcenie, a zagubionym pozwalało powrócić do owczarni. By realizowało się jego pragnienie, którym jest – jak sam to wyznał – jedność dzieci Kościoła.