Duch, który nie ustaje
– Gdy wspominamy wydarzenia związane z długą historią tej pielgrzymki, uświadamiamy sobie, że ta tradycja jest wciąż żywa. Zmieniają się czasy i okoliczności, ale wyruszając na szlak, wpisujemy się w tę ciągłość dziejów – mówi bp Zbigniew Zieliński.
Justyna Liptak /Foto Gość
Historia tej niezwykłej pielgrzymki sięga XVII wieku. Przetrwała zawieruchy wojenne, rozbiór Polski, a także zmiany systemowe. Nadal gromadzi setki osób, które wyruszają na szlak, by udać się na wejherowską kalwarię. Początek nazywanej obecnie Pieszej Pielgrzymki Oliwskiej wiąże się z klasztorem reformatów, który siedzibę miał w dawnej wsi Stolzenbeg, czyli obecnym Gdańsku-Chełmie. Ten sam klasztor istniał również w Wejherowie, gdzie powstała także kalwaria. Pielgrzymowano więc przez oliwskie opactwo cystersów, Kolibki, Gdynię, Chylonię, Zagórze do Wejherowa, by modlić się „na górach”. – Bardzo długo wędrowano boso, o chlebie i wodzie – mówi ks. dr Leszek Jażdżewski, historyk, dyrektor Archiwum Archidiecezjalnego. Niestety, już pierwsze z oblężeń okresu napoleońskiego w 1807 roku przynosi doszczętne spalenie klasztoru reformatów na Chełmie. – Oliwa stała się wówczas miejscem, z którego zaczęły wyruszać pielgrzymki. Brali w nich udział nie tylko parafianie, ale również mieszkańcy Gdańska oraz bliższych i dalszych wiosek – dodaje ks. Jażdżewski.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
W subskrypcji otrzymujesz
- Nieograniczony dostęp do:
- wszystkich wydań on-line tygodnika „Gość Niedzielny”
- wszystkich wydań on-line on-line magazynu „Gość Extra”
- wszystkich wydań on-line magazynu „Historia Kościoła”
- wszystkich wydań on-line miesięcznika „Mały Gość Niedzielny”
- wszystkich płatnych treści publikowanych w portalu gosc.pl.
- brak reklam na stronach;
- Niespodzianki od redakcji.
