Gmach Niepublicznej Szkoły Podstawowej dla Dziewcząt „Fregata” znajduje się w Gdańsku-Oliwie, niedaleko archikatedry. I chociaż budynek przypomina inne w tej okolicy, mieszcząca się w nim placówka jest wyjątkowa, bo jedyna w całym Gdańsku. Nadal spotykają się z opinią, że szkoła dla dziewcząt utrwala stereotypowy obraz kobiety – zachęca do dbania o dom i poświęcenia się rodzinie. Tymczasem jest zupełnie inaczej. Bo na lekcjach nie drą pierza.

– Na zajęciach języka polskiego uczennice programują, na historii i matematyce konstruują, dużo rozmawiają w różnych językach (po polsku, angielsku, łacinie, hiszpańsku, niemiecku czy kaszubsku). Dzięki temu, że nie rywalizują z kolegami, są odważniejsze, bardziej zaangażowane i skupione na nauce, a ze względu na jednorodną grupę czas na przekazywanie wiedzy i kształtowanie umiejętności można bardzo efektywnie wykorzystać – mówi Katarzyna Przybył-Tamowicz, dyrektor.

W codziennej pracy wychowawczo-dydaktycznej z uczennicami szczególną uwagę zwraca się na wykorzystanie ich potencjału do pracy nad sobą. Bo dziewczyny wymagają zachęty, dodawania odwagi, żeby uwierzyły w siebie. „Fregata” to również motywowanie do nieszablonowego myślenia, zadawania pytań, przeprowadzania eksperymentów, debat w klasie, zachęcanie do sprawdzania swoich zdolności we współpracy z innymi. Wszystko po to, żeby uczennice, kończąc naukę, były przygotowane intelektualnie, fizycznie, psychicznie i duchowo do radzenia sobie i z sukcesami, i z trudnymi wyzwaniami, a nawet porażkami w każdym aspekcie życia. Dba się tutaj również o odwagę i entuzjazm do zdobywania wiedzy, zwłaszcza z matematyki i przedmiotów przyrodniczych. – Mało kto wie, że o 30 proc. więcej absolwentek ze szkół żeńskich wybiera studia na kierunkach STEM (nauki przyrodnicze, techniczne, inżynieryjne, matematyka) w stosunku do absolwentek szkół koedukacyjnych. A to dlatego, że uczennice nie stawiają sobie ograniczeń w realizacji swoich zawodowych aspiracji, gdyż nie mają doświadczenia bycia wyprzedzanymi przez kolegów – dodaje dyrektor.

We fregatowym modelu edukacji niezastąpioną rolę pełnią rodzice i nauczyciele. Dlatego wiele miejsca poświęca się ścisłej zależności między wychowaniem w domu i w szkole. – Tutor, czyli opiekun, to osoba, która ma ścisły kontakt z rodzicami i swoimi podopiecznymi. W ciągu roku odbywają się trzy spotkania z obojgiem rodziców, w czasie których rozmawiamy o tym, jak dziecko funkcjonuje w domu i w szkole. Wymieniamy się spostrzeżeniami dotyczącymi m.in. nauki, rozwoju uczennicy. Wspólnie szukamy rozwiązań, cieszymy się z sukcesów – mówi Paulina Cieniewicz, nauczycielka. Podkreśla, że dzięki temu zarówno dzieci, jak i rodzice mają poczucie bezpieczeństwa. – W czasie tych spotkań można zapytać o wszystko – od postępów w nauce, po zachowanie. Uczennice również wiedzą, że z każdym kłopotem mogą się zgłosić do swojego opiekuna. To jest przyjaźń, ale bez poufałości – wyjaśnia.

Do „Fregaty” zaproszone są wszystkie rodziny, bez względu na statu materialny. – Robimy wszystko, aby ten model edukacji dostępny był dla każdego – podkreśla dyrektor. Rodzice aktywnie włączają się w realizację różnych przedsięwzięć. – To m.in. Orszak Trzech Króli, spotkania dla matek w ramach klubu „MaMy dzieci” oraz spacery „ChodźMy z Fregatą”. Są to imprezy otwarte, w których mogą wziąć udział także rodzice spoza szkoły – wyjaśnia dyrektor. Arkadiusz Duchliński ma pięcioro dzieci. Trzy córki są uczennicami „Fregaty”, a on – jednym z organizatorów „Wyprawy ojców z córkami”. – Wielu z nas zapomina, że jesteśmy dla córek pierwszym wzorcem. To, jak my je traktujemy i spędzamy z nimi czas, będzie skutkowało tym, jakich one mężczyzn będą szukały w przyszłości – mówi ojciec. Ich przepis na wyprawę jest prosty – namiot, wygodne buty, plecak i... park krajobrazowy. – Tu chodzi o budowanie relacji, które w przyszłości zaowocują tym, że nasze córki zawsze będą wiedziały, że mogą się do nas zwrócić – przyjść, pogadać i poradzić się – mówi pan Arek. Z roku na rok grupa się powiększa. Zabierają również ojców spoza „Fregaty”. – Chociaż jedziemy grupą, tak naprawdę mamy mnóstwo czasu, który poświęcamy tylko naszym dziewczynom – podkreśla pan Arek. – W skansenie w Klukach pani w kasie zapytała: „A gdzie są mamusie?”. Nie mogła zrozumieć, że ojcowie też chcą spędzić czas ze swoimi córkami i potrafią się nimi zaopiekować – mówi ojciec.

Więcej informacji na temat szkoły znaleźć można na www.szkoladladziewczat.pl.