Mszy św. żałobnej przewodniczył bp Zbigniew Zieliński. - Składamy na ołtarzu dziękczynienie za długie i piękne życie ks. prał. Bogdana. Dziękujemy za jego kapłaństwo, za  posługę archidiecezji gdańskiej i drugiemu człowiekowi - za wszystko, co było darem ofiarowanym wspólnocie Kościoła - mówił biskup.

- W pamięci wiernych i duchowieństwa pozostanie kapłanem gorliwym, całkowicie oddanym Kościołowi, zawsze wiernym wpojonym zasadom, ogromnym erudytą, człowiekiem wielkiej kultury i taktu - podkreślił bp Zieliński.

Hierarcha zwrócił uwagę, że 63 lata kapłańskiej posługi ks. Bogdana Napierały były czasem wielu spotkań, rozmów, a także podjętych czynów. - Dociera do nas niezwykły ogrom dobra uczynionego z jego strony, które stało się udziałem wspólnoty Kościoła. Ks. Bogdan pozostanie w naszej pamięci jako człowiek niezwykłej pogody ducha, zawsze uśmiechnięty - człowiek, którego możemy nazwać chrześcijańskim humanistą - podkreślił biskup

- Ks. Bogdan potrafił w niezwykły sposób łączyć miłość do życia z miłością do Boga. W swoim życiu odwoływał się do najgłębszych osiągnięć teologii chrześcijańskiej, w której był rozczytany. Lektura książek to była jego ogromna pasja - dodał hierarcha.

- Przeżywamy tę modlitwę, jednocząc się ze sobą, wyrażając wdzięczność Bogu za dar życia ks. Bogdana - pięknego człowieka i kapłana. Postarajmy się w tej modlitwie odnaleźć również inspirację do dobrego i prawdziwie chrześcijańskiego życia każdego z nas - podsumował bp Zieliński.

Bezpośrednio po Mszy św. nastąpił przejazd na cmentarz Łostowice, gdzie od bramy głównej wyruszyła procesja do grobowca kapłanów archidiecezji gdańskiej.

Bogdan Napierała urodził się 20 grudnia 1926 r. w Toruniu, w rodzinie urzędnika celnego Romana Napierały i Pelagii z d. Foltyńskiej. Sakrament chrztu świętego przyjął w kościele pw. Najświętszej Maryi Panny w Toruniu 1 stycznia 1927 roku. Edukację odbywał w szkołach powszechnych w Toruniu (1933-1935), Wejherowie (1935-1937) i Gdyni (1937-1939). Po ukończeniu VI klasy złożył egzamin wstępny do Państwowego Gimnazjum Ogólnokształcącego w Gdyni. Działania wojenne przeszkodziły jednak jego dalszej nauce. Sakrament bierzmowania otrzymał z rąk sługi Bożego bp. Konstantyna Dominika 30 marca 1938 r. w parafii pw. Świętej Rodziny w Gdyni-Grabówku. Po wkroczeniu wojsk okupacyjnych do roku 1940 przebywał w domu rodziców, a następnie podjął pracę w centrali eksportu węglowego, początkowo jako goniec, a później, do końca wojny, jako pracownik biurowy. Po zakończeniu działań wojennych pojął dalszą edukację w Państwowym Gimnazjum i Liceum Handlowym w Gdyni. Ukończył je w czerwcu 1949 r., otrzymując świadectwo dojrzałości. W czerwcu 1950 r. złożył podanie o przyjęcie do Seminarium Duchownego Diecezji Pelplińskiej. W tym też seminarium odbył 6-letnią formację filozoficzno-teologiczną. Odbywając studia w Pelplinie, od początku przygotowywał się do posługi kapłańskiej w diecezji gdańskiej.

Święcenia kapłańskie przyjął 28 kwietnia 1957 r. w katedrze oliwskiej z rąk bp. Edmunda Nowickiego. Następnie został skierowany do posługi w kolejnych parafiach diecezji, a później archidiecezji gdańskiej - był wikariuszem w parafii pw. Matki Boskiej Nieustającej Pomocy w Gdańsku-Brętowie (15.05.1957 - 30.06.1957), w parafii pw. Trójcy Świętej w Gdańsku-Oliwie (01.07.1957 - 31.07.1957), w parafii pw. św. Franciszka z Asyżu w Gdańsku-Siedlcach (01.08.1957 - 31.08.1960), w parafii pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Gdańsku-Wrzeszczu (01.08.1960 - 30.06.1968), w parafii pw. Świętych Piotra i Pawła w Gdańsku-Jelitkowie (01.07.1968 - 26.01.1969), w parafii pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Pszczółkach (27.01.1969 - 30.11.1974), administratorem parafii pw. Przemienienia Pańskiego w Sobowidzu (01.12.1974 - 10.01.1978), administratorem, a następnie proboszczem parafii pw. Niepokalanego Poczęcia NMP w Gdańsku (11.01.1978 - 26.06.1997). Ostatnie 23 lata kapłańskiego życia ks. Napierała spędził, wspomagając jako emeryt duszpasterzy w parafii pw. Miłosierdzia Bożego w Gdańsku-Migowie.

W swojej posłudze kapłańskiej ks. Napierała w dużej mierze poświęcił się ludziom młodym, jako katecheta oraz prefekt gimnazjalny i licealny, a także jako diecezjalny duszpasterz akademicki. Pełnił też obowiązki kapelana Szpitala Klinicznego w Gdańsku oraz kapelana Ruchu Kultury Chrześcijańskiej "Odrodzenie".

W pamięci wiernych i duchowieństwa pozostanie kapłanem gorliwym, całkowicie oddanym Kościołowi, zawsze wiernym wpojonym zasadom, ogromnym erudytą, człowiekiem wielkiej kultury i taktu.

W swoim testamencie napisał: "Zawierzyłem Bożej miłości i doświadczyłem tej miłości". Przywołał także słowa z epitafium o. Antoniewicza SJ:

Za wszystko dobro z Bożej ręki wzięte,
Za skarby wiary, za pociechy święte,
Za trudy pracy i trudów owoce,
Za chwile siły i długie niemoce,
Za spokój, walki, zdrowie i choroby,
Za uśmiech szczęścia i za łzy żałoby
I za krzyż ciężki na barki włożony
Niech będzie Jezus Chrystus pochwalony!