Jest najstarszą parafią w okolicy Wejherowa. Neobarokowy kościół na skarpie prowadzącej do sporego wzniesienia kryje przedwiekowe perełki.
W zapiskach historycznych można doszukać się informacji o osadzie Góra, która istniała jeszcze przed pojawieniem się na Pomorzu Krzyżaków. Jak podkreśla ks. kan. Jerzy Osowicki, proboszcz znajdującego się w miejscowości kościoła pw. św. Mateusza Apostoła, Góra była pierwszą osadą, w której wzniesiono świątynię. – Początkowo niewielką i drewnianą. Trudno stwierdzić, kiedy dokładnie parafia została erygowana. Najprawdopodobniej było to za rządów księcia Świętopełka II Wielkiego, w czasie ewangelizacji Pomorza, w roku 1236 – mówi.
Od 1342 r. wieś i parafia przeszły pod rządy krzyżackie. W okresie reformacji – za namową sędziego ziemskiego puckiego i zarazem mieszkańca Bolszewa Jozuego Janowskiego – większość mieszkańców osady przeszła na luteranizm. Luteranie przejęli kościół św. Mateusza Apostoła. Przeciwstawił się temu starosta pucki Ernest Wejher, właściciel położonych w granicach parafii w Górze miejscowości – Śmiechowa i Nanic. Mieszkańcy Góry byli jednak nieugięci w swoim postanowieniu. Wyrazem tego było nieprzyjęcie proboszcza z Redy, który został wyznaczony do sprawowania opieki nad miejscową wspólnotą. Zmiana nastąpiła dopiero po śmierci J. Janowskiego.
W 1625 r. kościół na powrót objęli katolicy. Zniszczenia w wyniku wojny ze Szwedami spowodowały, że parafia została 9 czerwca 1644 r. połączona z nowo powstała parafią w sąsiednim Wejherowie. Nowy proboszcz ks. Grzegorz Bissert postanowił przenieść się do Wejherowa, co spowodowało, że kościół w Górze stał się filialny, a nabożeństwa odprawiali w nim ojcowie reformaci. 2 kwietnia 1898 r. powołany został w Górze lokalny wikariat, co sprawiło, że parafia znowu zaczęła funkcjonować samodzielnie. Obecny kościół, który jest najprawdopodobniej czwartym postawionym w tym miejscu, charakteryzuje się stylem neobarokowym. Jego budowa rozpoczęła się w 1911 r., a zakończyła 2 lata później. Architektem był Hosfeld z Berlina, polichromię wykonał malarz Walldorf.
– Walldorf był bardzo skrupulatny w pracy. Widać to we wnętrzu. Odręcznie wykonał wiele pięknych zdobień, nie pozostawiając praktycznie pustych przestrzeni – mówi proboszcz. Konsekracja obecnej świątyni miała miejsce 20 kwietnia 1913 r., a przewodniczył jej bp Jakub Klunder, sufragan chełmiński. W 1916 r. ks. Józef Gołębiowski został mianowany proboszczem. W trakcie II wojny światowej z wieży kościoła zdjęto dwa z trzech znajdujących się tam dzwonów. Zerwano również pokryty miedzią dach. Zachowany dzwon pochodzi z pracowni Hansa Bornsdorpa, mistrza gdańskiego, a odlany został w 1571 roku. We wnętrzu świątyni zachowało się także wiele zabytków. Jednym z nich jest ołtarz główny. – Pochodzi z XVII wieku. Jest pięknie zdobiony. W centralnym punkcie znajduje się obraz Trójcy Świętej. Po bokach umieszczono dwie figury – św. Ludwika i św. Mikołaja. Powyżej znajduje się mniejszy obraz przedstawiający twarz Chrystusa odbitą na chuście św. Weroniki. Ta część została dodana do ołtarza głównego później – wyjaśnia proboszcz.
Organy zbudowała natomiast firma Heinrichsdorf z Gdańska. W wyposażeniu kościoła zachowały się m.in. późnorenesansowy krzyż, barokowy obraz „Pokłon Trzech Króli” i rokokowy feretron. Na cmentarzu parafialnym stoi XIX-wieczna kaplica pochodząca z tego samego okresu. Plebania została przebudowana i straciła swój pierwotny charakter. Na frontowej ścianie znajduje się figurka Matki Bożej Niepokalanie Poczętej.
Po wojnie proboszczem został ks. Kazimierz Głowacki, następnie – ks. Jerzy Politowski. Natomiast od 1988 r. gospodarzem jest tu ks. Osowicki. 25 marca 1992 r. parafia została włączona do archidiecezji gdańskiej. Obecnie w jej granicach, oprócz Góry, znajdują się również Zamostne, Pniewo, Zblewo i część Gościcina. W parafii działają róże różańcowe, są ministranci, orkiestra, która – jak podkreśla proboszcz – zrzesza wielu młodych. – Są zawsze obecni w czasie uroczystości i pięknie je wzbogacają swoją grą – mówi ks. Osowicki. Jedną z najnowszych, dopiero raczkujących grup jest dziecięca schola.
Ciekawostką jest, że nie tylko kościół św. Mateusza Apostoła został wpisany do rejestru zabytków. Cała wioska znajduje się bowiem w obszarze chronionego krajobrazu i w strefie ochrony konserwatorskiej zespołu ruralistycznego.
Zapraszamy
Parafia pw. św. Mateusza Apostoła
ul. ks. Jana Felskiego 1, 84-252 Góra;
www.parafia-mateusz-gora.pl
Porządek Mszy św.:
pon.–sob.: 18.00;
niedz.: 8.00, 11.00
Odpust: w niedzielę po 21 września.