Organy w archikatedrze oliwskiej składają się z dwóch części – centralnej i bocznej, na których organista może grać równocześnie, z jednej klawiatury, uzyskując efekt naturalnej stereofonii. Instrument główny mieści się na chórze, drugi – z lewej strony, przy wejściu do świątyni, trzeci – po prawej stronie ołtarza. Charakteryzują się wyjątkowo dużą liczbą rejestrów (zwłaszcza basowych, co nie zdarzało się w XVIII w.). Piszczałki zostały wykonane z drewna lipowego, dębowego i jodłowego oraz z cyny. Największe z nich sięgały 10 m, a najmniejsze – kilkanaście centymetrów. Stół do gry, usytuowany na środku, był złożony z trzech klawiatur ręcznych i jednej nożnej (obejmującej 32 rejestry). Klawisze z wentylami piszczałek połączone były mechanicznie za pomocą traktury. Powietrze dostarczano poprzez kanał wiatrowy z wielofałdowych miechów, uruchamianych przez 14 czerpaków obsługiwanych przez 4 do 7 kalikantów. Prawdziwe bogactwo organów kryje się jednak w szafie, która stanowi obudowę dla wszystkich elementów wchodzących w skład instrumentu.