Miejsce modlitwy żeglarzy

Jest to jedno z najstarszych miejsc największej świątyni archidiecezji gdańskiej. W latach 1373–1379 kaplica była już całkowicie ukończona. 28 kwietnia 1373 r. wielki mistrz Winrich von Kniprode zalecił w testamencie, aby w kaplicy Wszystkich Świętych były odprawiane dwie Msze św. wieczyste za zmarłego Rudigera von der Lewinburga. 24 stycznia 1413 r. wielki mistrz Henryk von Plauen zezwolił proboszczowi Andrzejowi ze Słomowa na założenie w pomieszczeniach plebańskich biblioteki. Sprawa ta żywo interesowała gdańszczan, czego wyrazem były liczne darowizny. W 1458 r. przeprowadzono w kaplicy prace budowlane, przystosowując ją do celów bibliotecznych. Księgozbiór przeniesiono do niej 30 listopada 1458 r. W kolejnych latach ofiary i darowizny płynęły szeroką rzeką – Elżbieta, wdowa po Albercie Giese, zapisała w 1462 r. więcej niż 8 marek czynszu z domu przy ul. Chlebnickiej na utrzymanie jednego kapłana w kaplicy oraz ofiarowała ornat, srebrny kielich, mszał i bogate utensylia do znajdującego się w niej ołtarza. W 1465 r. Arnold Rogge, proboszcz kościoła Mariackiego i przełożony Bractwa Kapłańskiego NMP wraz z kapłanem Henrykiem Kalowem ofiarowali czynsz z trzech domów na utrzymanie kapłana troszczącego się o kaplicę i bibliotekę. W latach 1489–1507 pojawił się w kaplicy drugi ołtarz i drugi kapłan. W 1475 r. postawiono w kaplicy organy. Nie służyły długo wiernym – w II poł. XVI w. były już zepsute. W 1777 r. rozebrano je całkowicie.