Pogrzeb najstarszego kapłana

ks. Rafał Starkowicz

publikacja 05.02.2013 21:00

– Zmarły ks. Edward kochał Zbawiciela i służył Mu wiernie w kapłaństwie przez 61 lat. Był godny podziwu – mówił 4 lutego podczas uroczystości pogrzebowych ks. prał. Masewicza abp Sławoj Leszek Głódź.

Ks. Edward Masewicz dzielnie znosił trudy wieku. Był obecny na wszystkich uroczystościach diecezjalnych Ks. Edward Masewicz dzielnie znosił trudy wieku. Był obecny na wszystkich uroczystościach diecezjalnych
ks. Rafał Starkowicz/GN

Uroczystym śpiewem jutrzni rozpoczęła się 4 lutego w kościele św. Franciszka z Asyżu Msza św. pogrzebowa w intencji śp. Ks. Edwarda Masewicza. Sprawował ją w otoczeniu kilkudziesięciu kapłanów abp Sławoj Leszek Głódź. Kościół wypełnili wierni parafii, w której zmarły kapłan spędził ostatnie lata życia. Przybyli na nią także ci, którzy spotkali go w różnych momentach jego kapłańskiego posługiwania.

- Był wzorowym kapłanem, posłusznym przełożonym. Nie było w nim bufonady. Zawsze gotów, by służyć Ludowi Bożemu. Koleżeński i serdeczny, zarówno względem braci kapłanów, jak i wiernych. Był wszędzie, gdzie ludzie go potrzebowali, gdzie mógł pomóc - mówił metropolita. - Przemawiała przez niego miłość do Boga i do człowieka oraz głęboka wiara. Był gorliwy w posłudze, szczególnie w posłudze konfesjonału. Sam zawsze cierpliwy, odznaczał się wrażliwością na ludzką biedę i cierpienie. Spalał się w posłudze duszpasterskiej. Wymiarem i znakiem tego były jego podróże misyjne do Argentyny, Boliwii, na Białoruś - podsumowywał dorobek zmarłego kapłana metropolita.

Po Mszy św. nastąpiła ceremonia pogrzebowa na łostowickim cmentarzu, gdzie ciało zmarłego ks. Masewicza spoczęło w grobowcu kapłańskim.

Śp. ks. prał. Edward Masewicz urodził się 06.01.1922 roku w Petersburgu. W maju 1922 roku przyjechał z rodzicami do Wilna. Tam w 1935 roku rozpoczął naukę w Gimnazjum Adama Mickiewicza. W 1941 roku zdał egzamin maturalny. Jesienią 1941 roku został przyjęty do Seminarium Duchownego w Wilnie. Podczas studiów seminaryjnych został wywieziony na przymusowe roboty do Niemiec. W 1945 roku udał się do Rzymu, gdzie przez dwa lata studiował na Gregorianum. W latach 1947-1951 studiował w Poznańskim Seminarium Metropolitalnym, gdzie 19.05.1951 roku otrzymał świecenia kapłańskie z rąk arcybiskupa Walentego Dymka.

Był wikariuszem w parafii katedralnej w Gdańsku-Oliwie, później w parafii św. Rodziny w Gdańsku-Stogach. W latach 1959-1961 pełnił funkcję rektora kościoła Św. Barbary w Gdańsku, potem został proboszczem tejże parafii. Piastował tę funkcję do 1977 roku, kiedy to wyjechał do RFN. W latach 1979-1988 pracował na misjach w Argentynie, a od 1988 do 1989 w Boliwii. W 1990 wyjechał do pracy na Białoruś. Od 1993 był rezydentem w parafii Św. Franciszka z Asyżu w Gdańsku-Emaus.

W czasie swojej posługi kapłańskiej otrzymał godność kanonika honorowego Kapituły Archikatedralnej w Gdańsku-Oliwie(2000) oraz kapelana Jego Świątobliwości (2009)

Zmarł 30 stycznia 2013 roku w Szpitalu Wojewódzkim w Gdańsku. Miał 91 lat.