Wświęto Ofiarowania Pańskiego, znane także jako święto Matki Boskiej Gromnicznej, podczas Mszy św. ma miejsce obrzęd poświęcenia gromnic. Wyrażają one Pana Jezusa, który jest „światłością świata”. – Jak światło świecy rozprasza ciemności, tak Chrystus rozprasza ciemności grzechu w naszej duszy – mówi Jerzy Nacel. – To przekonanie o wielkiej mocy gromnicy jest głęboko zakorzenione w ludowej tradycji, zwyczajach i wierzeniach Kaszubów – dodaje.

Światło w godzinę śmierci

Kaszubi wierzą, że gromnica ma właściwości ochronne. – W dalszym ciągu wiele osób stawia podczas burzy zapaloną świecę w oknie – podkreśla Eugeniusz Pryczkowski, kaszubski pisarz i poeta. Dawniej, gdy jeszcze nie było piorunochronów, ktoś z domowników obchodził dookoła zagrodę z zapaloną gromnicą, tworząc ochronny krąg, zabezpieczający domostwo przed nieszczęściem. Wierzono, że poświęcona świeca ma moc przepędzania wszelkiego zła. Chroni przed ogniem, gradobiciem, ale także wilkami, a nawet diabłem.