Ks. Rafał Starkowicz: Minęło 35 lat od strajków sierpniowych. Jak Pan wspomina tamten gorący czas?

Andrzej Gwiazda: Pamiętam chyba wszystko. Na pewno nie wszystko wiem, ponieważ strajkowało 430 zakładów z całej Polski. Samo porozumienie było z obu stron bardzo daleko idącym kompromisem, choć być może koniecznym. Myśmy się pogodzili z podstawowym założeniem systemu, a oni zgodzili się na odstąpienie od totalitaryzmu. Nie podpisałem jednak tych porozumień, ponieważ kompromis był z naszej strony zbyt daleko posunięty. Poza tym był także bardziej przyziemny powód. Tekst porozumienia, który miał być podpisany, pisała maszynistka z Urzędu Wojewódzkiego, więc ja stałem jej za plecami i kontrolowałem kolejne literki. Gdy kończyła kartkę, brałem ją, pędziłem do prezydium, podawałem kartkę i leciałem kontrolować kolejną. Sierpień to nie było wielkie zwycięstwo. To był kompromis. Może mądry, może właściwy, ale tylko kompromis.