Jan Hlebowicz: „Ocaleni z ludobójstwa. Wspomnienia Polaków z Wołynia” to ponad 80 poruszających wspomnień świadków ludobójstwa w 80. rocznicę zbrodni wołyńskiej. Dlaczego i dla kogo ta książka?


Joanna Karbarz-Wilińska: Pomysł zrodził się jakiś czas temu, w związku ze zbliżającą się okrągłą, 80. rocznicą ludobójstwa, jakiego w latach 40. ubiegłego stulecia dokonali ukraińscy nacjonaliści na ludności polskiej, zamieszkującej południowo-wschodnie tereny II RP. Z uwagi na temat oraz niektóre zamieszczone w książce fotografie ofiar lepiej, by nie sięgała po nią młodzież, która jeszcze nie dojrzała do tak drastycznych treści. Docelowo jednak jest to publikacja dla każdego, kto chce zaczerpnąć informacji na temat wołyńskiego ludobójstwa lub usystematyzować tę wiedzę.
Bartosz Januszewski: Polacy w czasie II wojny światowej stali się ofiarami trzech genocydów – nazistowskiego, komunistycznego i banderowskiego. Zbrodnie ludobójców niemieckich i – mimo 45 lat zakłamań – również sowieckich są dziś dobrze rozpoznane naukowo i nie brakuje prac historycznych na ich temat. Wciąż natomiast zbyt mało mówi się o zbrodniach dokonanych przez nacjonalistów ukraińskich, choć od ponad trzech dekad nie jest to już temat tabu. Ogromną rolę w popularyzacji tego tematu odegrał film „Wołyń” Wojciecha Smarzowskiego, warto jednak nadrabiać pewne zaniedbania w tym obszarze również na drodze naukowej. Nasza publikacja jest także wyrazem pamięci o rodakach i ich wielowiekowej obecności na Kresach. Zależało nam, by był to głos ocalonych oraz ich potomków, którzy często na przekór dekadom przemilczeń uparcie pielęgnowali pamięć o cywilizacji i zagładzie Kresów.