Dom dobrej dyrektor

Po 24 latach pracy środowisko podopiecznych i pracowników Caritas AG pożegnało odchodzącą na emeryturę Elżbietę Kacynel-Rendzio, która prowadziła placówkę na gdańskich Żuławach. Choć podcieniowy dom jest w odbudowie po pożarze, to największym osiągnięciem pracy dyrektorki pozostaje grupa ludzi, którą tu zebrała.

…i pożegnanie emerytki w świetlicy.
Piotr Piotrowski /Foto Gość

Tłumy ściągnęły na czwartkową uroczystość 26 października do maleńkiego, zabytkowego kościółka w Krzywym Kole. W czasie Mszy św. za Elżbietę Kacynel-Rendzio, która przez prawie ćwierć wieku współtworzyła z podopiecznymi i swoimi pracownikami warsztaty terapii zajęciowej, modlili się kapłani na czele z bp. Wiesławem Szlachetką, biskupem pomocniczym archidiecezji gdańskiej i przewodniczącym komisji charytatywnej KEP.

– Ewangelia nie jest jakąś polityczną poprawnością, nie jest pochwałą wszystkiego, ale jest prawdą, w której znajdujemy życie wieczne, życie w obfitości. Prawdziwe szczęście znajdują ci, którzy ufają Panu. Do grona tych ufających niewątpliwie należy pani Elżbieta. O tym mówią 24 lata pracy w centrum pomocowym Caritas na stanowisku dyrektora. Służąc tym, którzy potrzebują pomocy, pani Elżbieta dała się tu poznać jako osoba roztropna, sumienna i spełniająca obowiązki. Jej talent to łączenie ludzi i współpraca z innymi, co zasługuje na szczególne uznanie. Pani Elżbieto, dziękujemy za tę posługę! Cała społeczność centrum pomocowego będzie panią pamiętać. Nie tylko wspomnienia będą nas łączyć, ale przede wszystkim więzi miłości, których wzór znajdujemy w Jezusie Chrystusie – mówił bp Wiesław w homilii.

Po liturgii zaproszeni goście i uczestnicy warsztatów wraz z terapeutami spotkali się z odchodzącą na emeryturę dyrektor w sali świetlicy. Tutaj, po pożarze, który zniszczył stworzony od podstaw przez panią Elżbietę warsztat w domu podcieniowym, działa teraz WTZ w Krzywym Kole. Szczególnie wzruszające było pożegnanie przygotowane przez podopiecznych.

Ksiądz Janusz Steć, dyrektor Caritas AG, tak podsumowuje czas pracy Elżbiety Kacynel-Rendzio w placówce: – 24 lata pełnienia obowiązków dyrektora placówki Centrum Pomocy im. św. Teresy z Kalkuty to okres bardzo intensywnej pracy, rozwoju, tworzenia tego środowiska pracowników i podopiecznych. Największym dziełem Eli jest zespół osób, które tu pracują, które to miejsce kochają, oraz podopieczni, którzy czują się tutaj naprawdę jak w domu. Mają przestrzeń, w której mogą rozwijać swoje indywidualne talenty, wydobywać swoją wrażliwość, która przekłada się na rękodzieło. Powstaje ono w pracowni ceramicznej, witrażu, gobelinu, plastycznej i obróbki drewna. Ich piękno sprawia, że są tak chętnie nabywane i rozchodzą się na cztery strony świata. To jest właśnie budowanie poczucia godności naszych podopiecznych. Myślę, że wpisuje się to bardzo mocno w całą pracę Elżbiety – mówi ks. J. Steć.

Tymczasem do końca października udało się już w domu podcieniowym wykonać konstrukcję więźby dachowej, przykryć dach deskami. Pozostaje jeszcze przeprowadzić prace związane ze spalonym podcieniem. Zdaniem ks. Stecia za rok budynek powinien być przywrócony do użytkowania.