Rodzice mają prawo mówić dzieciom na ten temat, co się im podoba, ale szkola nie ma prawa udostępniać dzieciom szkodliwych treści nawet jeśli rodzice się tego domagają. Proponuję zapoznać się z prezentacjami dla uczniów do tego programu. 1/3 treści (czyli ok 3 lekcji) dotyczy homoseksualizmu i transpłciowości - bardzo przydatna wiedza dla przeciętnego nastolatka. Całą lekcję poswięcono pochwale masturbacji. Uczen ma się dowiedziec, że od masturbacji nie mozna się uzależnić, bo się chce dokładnie tyle ile potrzeba, czyli jak chce się bardzo często to tyle właśnie potrzeba, natomiast opieranie się tej skłonności grozi dewiacjami. Całą lekcję poświęcono antykoncepcji ale pominięto skutki uboczne antykoncepcji hormolnalnej i tylko tej jednej. Nie ma żadnej informacji na temat co się dzieje gdy antykoncepcja hormonalna jest stosowana niezgodnie z zaleceniami producenta czyli np. zażywa się alkohol albo stosuje sią ją niereguralnie czy tez zwymiotuje. To tak jakby uczyc prowadzenia samochodu bez nauki przepisów ruchu drogowego. O miłości można się dowiedzieć tyle, ze związek kończy nieuchronnie się fazą związku pustego. Owszem jest tam też coś na temat, ze można odmówić i trzeba uzyskac zgodę partnera. Tyle ze na prawdę nie jest trudno uzyskać zgodę dziewczyny a nawet kobiety, która nie uwaza się a godną miłości. nie mówiąc już o tym , że większość dorosłych kobiet, jak to widać po akcji "mee too", dopiero po fakcie orientuje się, ze jednak tego nie chciała. Trudno im bowiem sobie wyobrazić, ze mężczyzna może być az takim prymitywem, a popkultura przedstawia seks jako zbawienie i drogę do nieba, milcząc o potrzebach ludzi a zwłaszcza kobiet. Dziewczyna się z tego programu nie dowie jakie są jej potrzeby i w związku z tym kiedy nie warto sobie wogóle zawracać głowy chłopakiem i seksem z nim. O szkodliwości pornografii oraz rozwiązłości nie ma w programie absolutnie nic.

A na takiej podstawie, ze jak rodzic zezwala dziecku na picie alkoholu to szkoła nie ma obowiązku sprzedawać piwa w sklepiku szkolnym. Szkoła publiczna zasadniczo nie realizuje potrzeb rodziców tylko potrzeby edukacyjne państwa. W zakresie nieobjętym podstawą programową trzeba się dokształcać prywatnie i nikt z tym nie dyskutuje. Czy rodzic może sobie np. zażyczyć języka chińskiego? A jak organizacje pozarządowe chcą kształcić obywateli wg swojego widzimisie to niech sobie znajdą salkę katechetyczną na mieście i tam zwabią rodziców i dzieci - dokładnie tak jak głosi Pani Kidawa-Błońska.

AWIK: przecież nie napisałem, że jestem zwolennikiem tego programu!!!
Chodzi mi o coś innego.
Wyrażę się zatem jaśniej:
1. Państwo polskie nie zaproponowało dotąd sensownej edukacji prozdrowotnej i seksualnej poza zupełną fikcją nazywaną wychowaniem do życia w rodzinie (w mojej szkole wszyscy rodzice odmawiają udziału) - i to ono jest głównym przedmiotem mojej krytyki.
2. Gdyby w szkołach był obowiązkowy przedmiot o nazwie higiena czy edukacja zdrowotna, którego programy oparte byłyby o wiedzę naukową i konsensus światopoglądowy, nie byłoby kwestii lewicowych aktywistów i ich obecności w szkołach.
3. Lekcje te powinni prowadzić wykwalifikowani nauczyciele, a nie zewnętrzni edukatorzy.
4. W Polsce hasło "edukacja seksualna" budzi taki lęk przed "namawianiem do seksu", że w efekcie nie ma żadnego przekazu wiedzy na ten temat. A uczniowie szkół średnich tego wyraźnie oczekują.
5. "Róbta co chceta"? Pomijają inne aspekty programu, którego dotyczy artykuł, to w innym tekście w GN została udostępniona ulotka z tego programu. I duża jest część poświęcona była odmawianiu współżycia i respektowania prawa do odmowy. No więc chyba nie jest aż tak permisywny.
6. Tak, jestem zwolennikiem trwałych, heteroseksualnych rodzin. Ale ludzie tworzący takie rodziny również potrzebują wiedzy o płciowości, szacunku, fizjologii, czyż nie? A gdzie ją zdobędą? W domu? No przecież nie!