Franciszkanie przybyli tu w 1419 roku, mając za sobą błogosławieństwo papieża Marcina V i zgodę zakonu krzyżackiego. Swoje miejsce znaleźli zaledwie 300 metrów od miejskich murów – w dynamicznie rozwijającej się dzielnicy, gdzie tętniło życie handlowe. Skromne początki – kaplica i budynek z kilkoma celami – szybko przerodziły się w imponujący kompleks. Do 1487 roku powstał potężny konwent z biblioteką, krużgankami, celami dla 55 zakonników i halą o sklepieniach gwiaździstych, przez co klasztor zaczęto nazywać najwspanialszym wśród „szarych mnichów”.