Gdańsk, 6 lipca 2025 roku. W oblackim kościele św. Józefa przy ul. Elżbietańskiej odbyła się uroczystość święceń biskupich o. Ochlaka OMI. Misyjny duch, międzynarodowa obecność i liturgia prowadzona w trzech językach - polskim, francuskim i malgaskim - pokazały, że Kościół jest rzeczywiście powszechny. Zgromadzeni wierni, goście z Polski i Madagaskaru, duchowieństwo i siostry zakonne towarzyszyli jednemu z najbardziej symbolicznych momentów w życiu duchownym - przekazaniu pasterskiej odpowiedzialności.

Głównym konsekratorem był abp Tomasz Grysa, nuncjusz apostolski na Madagaskarze, Seszelach, Mauritiusie i delegat apostolski na Komorach, a współkonsekratorami byli abp Tadeusz Wojda SAC, metropolita gdański, przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski, oraz bp Marie Fabien Raharilamboniaina OCD, ordynariusz diecezji Morondawa, przewodniczący Konferencji Episkopatu Madagaskaru. W uroczystości wzięli udział biskupi z Polski i Madagaskaru, m.in.: kard. Désiré Tsarahazana (Toamasina), abp Zbigniew Zieliński (Poznań), bp Kazimierz Gurda (Siedlce), bp Zbigniew Fortuniak (Poznań), bp Georges Varkey Puthiyakulangara (Port-Bergé), bp Marcellin Randriamamonjy (Farafangana), bp Zbigniew Robaszkiewicz MSF (Mahajanga) i bp Józef Szamoccki (Toruń). Eucharystia była sprawowana w języku polskim, z elementami języków francuskiego i malgaskiego. Po odczytaniu Ewangelii i odśpiewaniu Hymnu do Ducha Świętego odczytano bullę papieża Franciszka - oficjalny dokument, w którym Ojciec Święty mianuje danego prezbitera biskupem.

Abp Grysa w homilii odwołał się do fragmentu Listu do Galatów: "Co do mnie, nie daj, Boże, bym się miał chlubić czym innym, jak tylko krzyżem Pana naszego Jezusa Chrystusa" (Ga 6,14). - Drogi bracie Marku, ten krzyż był obecny od początku w twoim życiu: w powołaniu, w formacji oblackiej, w misyjnej pracy. Teraz stanie się znakiem twojej odpowiedzialności za lokalny Kościół, za kontynuację misji Chrystusa - mówił. Podkreślał, że biskup to nie urzędnik, ale pasterz gotów nieść krzyż: odpowiedzialności, przykrości, samotności i niezrozumienia. - Ten krzyż nie jest ciężarem, który cię złamie. To znak tożsamości. Chrystus nie zdejmuje z ciebie ciężaru, ale daje ci siłę, byś go niósł z sensem - dodał.

W poruszającym fragmencie homilii nawiązał do polskich znaków krzyża - m.in. pomnika Poległych Stoczniowców w Gdańsku i tożsamości narodowej. - Wystarczy spojrzeć na Gdańsk. Tu pomnik z trzema krzyżami przypomina, że tylko pod tym znakiem Polska może być sobą. I ty, bracie, wychodzisz dziś z tej samej tradycji. Krzyż jest twoją jedyną chlubą - la croix de notre Seigneur Jésus-Christ reste ta seule fierté - przypomniał po francusku.

Abp Grysa odniósł się także do wymiaru duchowego biskupstwa, przypominając słowa papieża Franciszka. - Pierwszym obowiązkiem biskupa jest modlitwa - le premier devoir de l’évêque est la prière. Pokój, który masz głosić, rodzi się w ciszy modlitwy, a nie w strategiach. Ewangeliarz, który za chwilę zostanie rozłożony nad twoją głową, będzie twoją codzienną bronią. Módl się słowem. Żyj słowem. Strzeż słowa - wyliczał.

Kaznodzieja zakończył słowami nadziei i wezwania. - Niech Duch Święty cię nie opuści. Niech prowadzi cię tam, gdzie nikt jeszcze nie odważył się pójść. Fiatana u amity. Fiatana - pokój. Pokój temu domowi - dodał po malgasku.

Po liturgii sakry głos zabrał również abp Wojda. W emocjonalnym przemówieniu przypomniał, że nominacja bp. Ochlaka była ostatnią ogłoszoną przez papieża Franciszka. - Ekscelencjo, najdroższy księże biskupie Marku, 17 kwietnia dotarła do nas radosna wiadomość: Ojciec Święty jeszcze za swego życia mianował cię biskupem Fenoarivo Atsinanana. Dziś z radością i wdzięcznością uczestniczymy w twojej sakrze biskupiej. Jesteś znakiem jego ostatniego pasterskiego gestu - przypomniał abp Wojda.

Podkreślił, że misja, do której został powołany bp Marek, to nie egzotyczne wyzwanie, ale naturalna kontynuacja jego życia. - Ziemia ta nie jest ci obca. Spędziłeś tam wiele lat. Głosiłeś Ewangelię, budowałeś studnie i kaplice, prowadziłeś ludzi do Chrystusa. Teraz masz ich prowadzić jako pasterz. Z tą samą pokorą, z tym samym ogniem - mówił.

Na koniec dodał słowa wsparcia i błogosławieństwa. - Nie lękaj się tej misji. Zawierz ją Jezusowi. Proś, by twoja posługa była odpowiedzią na słowa Modlitwy Pańskiej: "Przyjdź królestwo Twoje". I niech to królestwo naprawdę przychodzi - w twoich decyzjach, słowach, czynach. Ekscelencjo, w imieniu Kościoła w Polsce gratuluję ci tej nominacji. Modlimy się za ciebie. Idź i prowadź - zakończył.

Podczas liturgii o. Ochlak przeszedł przez wszystkie etapy obrzędu święceń biskupich: złożył publiczne przyrzeczenia, leżał krzyżem w geście prostracji, przyjął nałożenie rąk, modlitwę święceń, namaszczenie krzyżmem, Ewangeliarz i insygnia - pierścień, mitrę i pastorał. Na zakończenie nowo wyświęcony biskup podziękował po polsku, francusku i malgasku. - Dziękuję Bogu za tych wszystkich, których postawił na mojej drodze. Dziękuję rodzicom, współbraciom, przyjaciołom misji. I zapewniam: nadal będę miał w sobie oblackie DNA. Misja się nie kończy, zmienia tylko formę - zakończył.

Ingres bp. Ochlaka do katedry w Fenoarivo Atsinanana odbędzie się 10 sierpnia. Wieczór wcześniej, zgodnie z malgaską tradycją, planowane jest całonocne czuwanie modlitewne. Wierni będą modlić się za swojego nowego pasterza, a on - dzielić się świadectwem powołania.

Marek Ochlak OMI urodził się 14 marca 1966 r. w Nowym Mieście Lubawskim. Uczył się w oblackim Niższym Seminarium Duchownym w Markowicach k. Inowrocławia (1981-1985). Do Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej wstąpił w 1985 roku. Po odbyciu nowicjatu w Kodniu nad Bugiem 8 września 1986 r. złożył pierwszą profesję zakonną i rozpoczął studia seminaryjne w Obrze k. Wolsztyna, gdzie 8 września 1990 r. złożył śluby wieczyste. Święcenia prezbiteratu przyjął 20 czerwca 1992 r. z rąk bp. Zdzisława Fortuniaka, ówczesnego biskupa pomocniczego archidiecezji poznańskiej.

Po święceniach pracował przez trzy lata jako wikariusz w parafii pw. św. Eugeniusza w Kędzierzynie-Koźlu. 8 sierpnia 1995 r. wyjechał na Madagaskar. Najpierw w Antananarivo-Soavimbahoaka (lata 1995-1996) odbył kurs języka i kultury malgaskiej. Następnie posługiwał w Marolambo jako misjonarz w buszu (1996-2001, od 1999 r. jako przełożony), w Toamasinie - Notre Dame de Lourdes (2001-2009, od 2006 r. jako przełożony i proboszcz), a także w Antananarivo-Soavimbahoaka (2009-2015) jako przełożony misjonarzy oblatów na Madagaskarze i wyspie Reunion. Po zakończeniu tej posługi od 27 listopada 2016 r. pracował na misji Befasy, przejętej po misjonarzach saletynach. Przez lata posługi, z pomocą darczyńców z Polski, zbudował dla lokalnych społeczności m.in. studnie, wodociągi, szkoły, kaplice, szpitalik im. Wandy Błeńskiej, a także odnowił kościół w misji centralnej pw. św. Teresy od Dzieciątka Jezus. Po powrocie do Polski od września 2021 r. pełnił funkcję dyrektora Prokury Misyjnej w Poznaniu, odpowiedzialnej za wsparcie misji (nie tylko oblackich), animację i informację misyjną. W strukturach prokury działają m.in.: Stowarzyszenie Świeckich Przyjaciół Misji, wydawnictwo Misyjne Drogi wraz z portalem misyjne.pl, Fundacja "Instytut Mazenodianum" oraz Stowarzyszenie "Lumen Caritatis". 10 stycznia 2023 r. został wybrany przełożonym Polskiej Prowincji Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej, a kanonicznie przyjął urząd miesiąc później. 17 kwietnia 2025 r. papież Franciszek mianował go biskupem diecezji Fenoarivo Atsinanana na Madagaskarze.

Diecezja biskupa nominata, położona na wschodnim wybrzeżu Madagaskaru nad Oceanem Indyjskim, została erygowana 30 października 2000 r. przez papieża Jana Pawła II. Obejmuje obszar 25 tys. km kw. i jest sufraganią archidiecezji Toamasina, na której czele stoi kard. Tsarahazana, biorący także udział w uroczystościach w Gdańsku.