To przesłanie płynące z książki „Rodzice prezydenta”. W wywiadzie rzece, przeprowadzonym przez Milenę Kindziuk, państwo Dudowie opowiadają o swoich korzeniach, domu rodzinnym, wychowaniu dzieci, zwyczajach i tradycjach, w których zostali ukształtowani. Ich dynamiczna, wielowątkowa opowieść, bogata w różnego rodzaju anegdoty, uzupełniona fotografiami z rodzinnego albumu, pozwala czytelnikowi dowiedzieć się, skąd pochodzi i kim naprawdę jest Andrzej Duda. Na kolejnych kartach książki Janina Milewska-Duda i Jan Tadeusz Duda w barwny sposób opowiadają, jak zmieniło się ich życie po zaprzysiężeniu ich syna na prezydenta Polski. „Straciliśmy nasze niedzielne spotkanka, na których oni byli, dzielili się z nami wszystkimi swoimi problemami”. Dodają, że ze względu na powagę urzędu starają się ograniczać telefony do Andrzeja, by nie „zawracać mu głowy byle czym”. Jednocześnie przyznają, że kiedy syn odwiedza ich w domu – potrzebuje przede wszystkim spokoju. „Sam nam kiedyś powiedział: »Jak do was przychodzę, to chcę się odciąć od tego, co zostawiłem«” – wspominają. Państwo Dudowie zaznaczają w książce, że bycie rodzicami prezydenta traktują jako służbę.