Życie bł. Gwidona, a także potrzeba - rozeznana przez Kościół - powrotu do charyzmatu, którym Bóg go obdarzył, stały się przyczynkiem do powstania Towarzystwa Ducha Świętego. Wspólnota zakonna, nawiązująca do Zakonu Ducha Świętego, pragnie nieść pociechę i miłosierdzie chorym, ubogim oraz opuszczonym, okazywać pomoc, miłość, radość, pokój i cierpliwość tym, którzy tego potrzebują, a także głosić ewangelię życia, broniąc go od poczęcia do naturalnej śmierci.

- W zakładanych przez bł. Gwidona domach Ducha Świętego każdy potrzebujący mógł doświadczyć płynącego z Jego natchnienia wsparcia. W tamtym miejscu, w jednym duchu, współpracowali z sobą bracia zakonni, siostry i ludzie świeccy. Taki kształt pragniemy i my nadać naszej wspólnocie oraz dziełom, które tworzymy w Kościele - mówi o. Wiesław Wiśniewski, moderator TDŚ.

W 2010 r. do Towarzystwa Ducha Świętego wstąpiło 7 postulantów. Kandydaci przybyli z różnych polskich diecezji, a także z Australii i Niemiec. - Okazało się, że dzieje się coś niezwykłego - powstaje nowa wspólnota i nie są to koledzy z podwórka, ale ludzie wezwani przez Ducha Świętego z różnych stron świata - wspomina o. Wiesław.

- Obecnie jest nas 6 kapłanów, 5 seminarzystów (w tym 2 diakonów), 2 nowicjuszy i 2 postulantów. Cały czas jesteśmy otwarci na nowych kandydatów. W tym momencie TDŚ ma dwie placówki. W Wielu jest nasz dom główny oraz dom nowicjatu. Tam odbywa się formacja wstępna postulantów i nowicjuszy. Natomiast seminarium mieści się w Dąbrowie, na skraju Puszczy Niepołomickiej, ok. 30 km od centrum Krakowa - opowiada moderator TDŚ.

- Wspólnota, która żyje w towarzystwie Ducha, przyswaja sobie Jego cechy. On staje się jej regułą życia. Radość i pokój, miłość i jedność, które z niej promieniują, to fundament dzieł miłosierdzia przez nią tworzonych - podkreśla o. Wiśniewski.

Więcej o Towarzystwie Ducha Świętego w 36. numerze "Gościa Gdańskiego" na 6 września.