Trudne cukierkowe powitania
Od kilku tygodni osoby związane z dominikańską wspólnotą postakademicką witają przyjeżdżających na dworzec uchodźców w niezwykły sposób. W radosnych przebraniach rozdają im słodkości, uśmiech i nadzieję, że są wśród dobrych ludzi.
Kiedy w środowy wieczór 13 kwietnia na peron wjechał pociąg z Krakowa, Klaun, Księżniczka i Żyrafa ruszyli do akcji. Gdy na peronie stanęli pierwsi ukraińscy pasażerowie, wesoła gromada otoczyła ich, serwując kolorowe cukierki, rogaliki z czekoladą i... mnóstwo uśmiechów. Szczególną uwagą kolorowej ekipy zostały otoczone dzieci – to dla nich głównie zostały przygotowane słodkie podarki. Niektóre same podchodziły do Klauna, zanurzały ręce w torebce i wyciągały cukierki. Niemal w tej samej chwili na zmęczonych i zaskoczonych twarzach przybyszów pojawiał się uśmiech. Bariera między witającymi i podróżnymi pękała – były uściski dłoni, objęcia i przytulenia, a na niektórych twarzach łzy. Tego samego dnia ekipa powitała jeszcze kolejne dwa pociągi, z których wysiedli Ukraińcy...
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
W subskrypcji otrzymujesz
- Nieograniczony dostęp do:
- wszystkich wydań on-line tygodnika „Gość Niedzielny”
- wszystkich wydań on-line on-line magazynu „Gość Extra”
- wszystkich wydań on-line magazynu „Historia Kościoła”
- wszystkich wydań on-line miesięcznika „Mały Gość Niedzielny”
- wszystkich płatnych treści publikowanych w portalu gosc.pl.
- brak reklam na stronach;
- Niespodzianki od redakcji.
-
Waga zniewagi. Dlaczego polski parlament nie chciał debatować nad ochroną chrześcijan? Sejm nie chce zajmować się bluźnierstwami. Za to będzie walczył z „mową nienawiści”.
-
Władysław Kosiniak-Kamysz: Jesteśmy przygotowani na każdą ewentualność O problemach z Funduszem Kościelnym, ograniczaniu praw ludzi wierzących i gotowości do wojny z Rosją mówi wicepremier i minister obrony narodowej Władysław Kosiniak-Kamysz.
-
Św. Andrzej Bobola i jego oryginalny styl „autopromocji” Jak to możliwe, że ktoś, o kim pamięć całkiem zaginęła, jest dziś patronem Polski?
