Dzieciństwo Grażyny Stankiewicz (druga z prawej) zostało brutalnie przerwane podczas stanu wojennego. Mimo ogromnej traumy, której doświadczyła w więzieniu, postanowiła normalnie żyć
Zbiory Grażyny Stankiewicz
Zbiory Grażyny Stankiewicz
Obcięli mi warkocze
Był 10 maja 1982 roku. Grażyna Stankiewicz skończyła 18 lat. Starsi o rok koledzy i koleżanki ze szkoły pisali tego dnia maturę. Niewiele ją to obchodziło. Myślami była gdzie indziej. Dowiedziała się, że jej chłopak – Andrzej został aresztowany.
Wracając do domu, nie zauważyła stojącej przed blokiem „czarnej wołgi”. Kiedy nacisnęła dzwonek do drzwi wejściowych, jak zwykle odpowiedziało jej szczekanie psa. Grażynę jednak przywitała nie mama, lecz dwóch funkcjonariuszy Służby Bezpieczeństwa.
Dziękujemy, że z nami jesteś
Masz subskrypcję? zaloguj się
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
Czytasz fragment artykułu
Subskrybuj i czytaj całość
już od 14,90 zł
Poznaj pełną ofertę SUBSKRYPCJI
1
/
1
oceń artykuł
-
- Świat
-
- Kościół
-
- Rozmowa
-
- Kościół
-
- Polska
-
- Kościół
