Życie po ogniu. – Ludzie podziwiają nas, że jakoś się z tym wszystkim ogarnęliśmy. Ale ja nie wiem, czy tak jest. Trzeba żyć. Mamy troje dzieci. Nie możemy się załamać – mówi Sylwia Pohnke ze Stanisławowa, której rodzinę pożar pozbawił dachu nad głową.
Był mroźny ranek. Zbliżał się sylwester. Marcin, mąż Sylwii, właśnie przygotowywał się do wyjścia do pracy. – Obudziłam go wcześniej niż zwykle. Na dworze było –15 stopni C. Chciałam, żeby poszedł zobaczyć, czy auto odpali. Samochód ostatnio trochę nawalał – opowiada Sylwia. Jej przeczucie spełniło się. Silnik milczał. Wyszła przed dom. – Z komina szedł dziwny dym, jakiś ciężki. Po chwili mówię: Marcin, chyba się pali – relacjonuje. Mąż Sylwii poszedł sprawdzić, co dzieje się z drugiej strony domu. Drzwi na klatkę już nie otworzył. Zobaczył ogromne płomienie.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.