Do granicy bólu

Pomysł zorganizowania na Wybrzeżu Ekstremalnej Drogi Krzyżowej zrodził się równocześnie w głowach trzech młodych mężczyzn. Jeden jest menedżerem w firmie produkującej elektronikę, drugi prowadzi przedszkole i szkołę „Lokomotywa”. Trzeci, biolog z wykształcenia, jest redaktorem odpowiedzialnym za wywiady w dwóch pismach poświęconych tematyce turystycznej. Wszyscy wspominają, że w realizacji pomysłów mogą liczyć na wsparcie lub uczestnictwo swoich żon. – O EDK dowiedziałem się gdzieś w internecie – opowiada Jacek Zarzycki z Pruszcza. – Od razu mnie to zaintrygowało. Odpuściłem wprawdzie na jakiś czas, ale kiedy myśl powróciła, doszedłem do wniosku, że trzeba to zorganizować u nas – mówi. – Siadłem do mapy. Doszedłem do wniosku, że fajnie byłoby to zrobić nad morzem – relacjonuje. Szlak miał dobrze rozpoznany. Drogę z Pruszcza do Rewy przejechał kilkakrotnie na rowerze. – Na tej trasie przechodzimy z modlitwą przez całe Trójmiasto – podkreśla. Zgłosił się do wikariusza ze swojej parafii. Ze zdumieniem stwierdził, że ks. Piotr Wrzesiński też doskonale zna tę trasę, tyle że z lotu ptaka. Mimo że się tym nie chwali, jego hobby stanowią loty na motolotni. Sam ksiądz bez wahania zgodził się, aby patronować pruszczańskiej inicjatywie.