Co widziała Villa Musica?

Ma gromadzić zbiory dotyczące tej zbrodni oraz martyrologii Narodu Polskiego i innych narodów na Kaszubach i Pomorzu Gdańskim w latach 1939-1945.

Masowe egzekucje w Lesie Piaśnickim Niemcy rozpoczęli w połowie października 1939 r. Zamordowali tam kilkanaście tysięcy osób, wśród których byli przedstawiciele polskiej inteligencji, cudzoziemcy, a także pacjenci niemieckich szpitali psychiatrycznych przywożeni z III Rzeszy.

Na siedzibę placówki wybrana została Villa Musica. Budynek mieści się obok pl. Ofiar Piaśnicy i tzw. Bramy Piaśnickej, czyli pomnika poświęconego zamordowanym w tamtejszych lasach. Wybór lokalizacji nie był przypadkowy – Villa Musica była w czasie wojny lokalną siedzibą Gestapo, z której kierowano działaniami mającymi miejsce w lasach.

Villa wybudowana została w 1926 r. przez Franciszka Panka, lekarza i lokalnego działacza, którego dwie córki, Stanisława i Kazimiera, zostały rozstrzelane w Lesie Piaśnickim. Po wojnie do willi wrócili potomkowie rodziny doktora Panka. Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego odkupiło budynek od prawnuka F. Panka, Kazimierza Ostrowskiego.

Nowa placówka muzealna swoją działalność opierać ma na obszarach: naukowo-badawczym, wystawienniczym i edukacyjnym. Oprócz stałych ekspozycji będą również wystawy czasowe. Dyrekcja chciałaby także, aby muzeum było miejscem, gdzie znajdzie się miejsce na organizację koncertów czy pokazów filmów historycznych.  

Chociaż Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego odkupiło już budynek, to na razie muzeum będzie mieścić się w tymczasowych biurach w Wejherowie. Do właściwej siedziby przy ul. Ofiar Piaśnicy 6 muzeum zostanie przeniesione najprawdopodobniej w przyszłym roku, kiedy zakończy się remont oraz adaptacja pomieszczeń.

Dyrektorem Muzeum Piaśnicy została Teresa Patsidis, była radna Wejherowa i animatorka kultury w Wejherowskim Centrum Kultury.

Placówkę utworzyło Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego jako oddział Muzeum Stutthof w Sztutowie.