Musiałam to z siebie wyrzucić
Na posterunku trwają nieprzerwanie od 50 lat. Przez ten czas zmierzyli się z setkami tysięcy cudzych problemów. Pomoc niosą bez rozgłosu, bezinteresownie i anonimowo.
Justyna Liptak /Foto Gość
Twórcą idei telefonu zaufania był anglikański pastor Chad Varah. W 1953 r. zapoczątkował w Anglii ruch o nazwie „Samarytanie”, który zasięgiem objął cały świat. Ideą przedsięwzięcia jest niesienie szybkiej pomocy za pomocą telefonu, a konkretniej – rozmowy z dyżurującą w danym momencie osobą. Do Polski idea „Samarytan” dotarła w 1966 r. za pośrednictwem prof. Tadeusza Kielanowskiego. Już w roku kolejnym powstały, niezależnie od siebie, dwie placówki pomocy telefonicznej – w Gdańsku i we Wrocławiu. Gdański Telefon Zaufania dodał do swojej nazwy określenie „Anonimowy Przyjaciel”, nawiązując do idei samarytańskiego „zaprzyjaźnienia” i pomocy – bez rozgłosu, bezinteresownej, anonimowej. Był to pierwszy w kraju społeczny Telefon Zaufania, oparty na pracy wolontariuszy różnych zawodów.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
W subskrypcji otrzymujesz
- Nieograniczony dostęp do:
- wszystkich wydań on-line tygodnika „Gość Niedzielny”
- wszystkich wydań on-line on-line magazynu „Gość Extra”
- wszystkich wydań on-line magazynu „Historia Kościoła”
- wszystkich wydań on-line miesięcznika „Mały Gość Niedzielny”
- wszystkich płatnych treści publikowanych w portalu gosc.pl.
- brak reklam na stronach;
- Niespodzianki od redakcji.
