To rzecz święta
– Jedną z cech charakterystycznych munduru jest barwa, która ma odróżnić poszczególne formacje wojskowe na polu walki – mówi prof. Aleksander Smoliński.
Justyna Liptak /Foto Gość
Już w jeździe armii Rzeczpospolitej Obojga Narodów pojawiły się odrębne dla każdego pułku, barwne proporczyki na lance. W XIX wieku nie było na świecie armii, w której nie występowałaby formacja huzarska czy ułańska. Formacje odróżniały się od siebie barwami noszonymi na proporczykach na lancach, która była podstawową bronią ułana. Później przychodzi epoka Księstwa Warszawskiego i wzrost liczby pułków ułańskich w WP, a każdy chce inaczej wyglądać. Elementem odróżniającym są już nie tylko proporczyki na lancach, ale także barwne elementy noszone na mundurach – kołnierze, wyłogi, mankiety, lampasy.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
W subskrypcji otrzymujesz
- Nieograniczony dostęp do:
- wszystkich wydań on-line tygodnika „Gość Niedzielny”
- wszystkich wydań on-line on-line magazynu „Gość Extra”
- wszystkich wydań on-line magazynu „Historia Kościoła”
- wszystkich wydań on-line miesięcznika „Mały Gość Niedzielny”
- wszystkich płatnych treści publikowanych w portalu gosc.pl.
- brak reklam na stronach;
- Niespodzianki od redakcji.
