- Nie ma Kościoła bez Chrystusa i Chrystusa bez Kościoła. Trwanie w Nim zapewnia nam przynoszenie owocu - zaznaczył bp W. Szlachetka w homilii podczas poświęcenia kościoła św. Polikarpa w Gdańsku-Osowej.
Poniżej publikujemy pełny tekst homilii bp. Wiesława Szlachetki - pierwszego proboszcza parafii.
"Nie jesteście już obcymi i przychodniami, ale jesteście współobywatelami świętych i domownikami Boga" (Ef 2,19) - tak pisze o nas św. Paweł, Wielki Apostoł narodów.
Ekscelencjo, Księże Arcybiskupie, Metropolito Gdański!
Czcigodni Bracia Kapłani, wraz z Księdzem Prałatem Andrzejem, proboszczem tej parafii, moim czcigodnym następcą i zarazem dziekanem Dekanatu Oliwskiego!
Drogie Siostry Brygidki!
Przedstawiciele wspólnot i grup duszpasterskich!
Ukochana wspólnoto parafialna, która przez trzynaście lat byłaś mi jak dom rodzinny i taką nadal pozostaniesz w moim sercu aż do końca życia!
Drodzy Goście, serdeczni przyjaciele naszej parafii!
Umiłowani w Panu, Siostry i Bracia – "Domownicy Boga"!
Nasz Zbawiciel, Jezus Chrystus, w przed chwilą wygłoszonej do nas przypowieści o winnym krzewie, zapewnia nas: "Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić". Przywołałem to zdanie najpierw ze względu na patrona naszej parafii - św. Polikarpa Biskupa Męczennika, ucznia św. Jana Apostoła i Ewangelisty. To właśnie św. Jan, będąc biskupem Efezu, nadał swojemu uczniowi imię Polikarp, które utworzył z dwóch słów: poli karpos, a które obecne są w oryginalnym, czyli w greckim zapisie przytoczonej tu wypowiedzi naszego Zbawiciela: "Kto trwa we Mnie, ten przynosi poli-karpos" - to znaczy: "liczny, obfity owoc".
Ta myśl została wyeksponowana w powstającej mozaice, wykonanej dopiero tylko w niewielkim fragmencie na głównej ścianie prezbiterium, na którą teraz patrzymy, a zobaczymy jeszcze lepiej, gdy za chwilę zapłoną światła. W tej ikonograficznej wizji św. Polikarp przedstawiony jest jako owocująca, niebieską chwałą, latorośl winnego krzewu. W tej alegorii obrazującej Kościół, możemy też dostrzec samych siebie, wszczepionych przez chrzest w Chrystusa i trwających w Nim przez wiarę i miłość.