Był początek lat 80. XX wieku. Utworzenia samodzielnej placówki duszpasterskiej w górnym Sopocie domagali się od dawna wierni należący do parafii Gwiazdy Morza, którzy mieszkali w tej części miasta. Odległość do świątyni była spora, a dotarcie do kościoła parafialnego, usytuowanego w centrum miasta, było szczególnie uciążliwe dla osób starszych i dla rodzin z dziećmi.

Teren i projekt

W 1981 roku grupa mieszkańców górnego Sopotu, przy wsparciu ks. proboszcza Edwarda Brzozowskiego, udała się do bp. Lecha Kaczmarka z prośbą, podpisaną przez 2000 osób, o utworzenie w tej części miasta nowej parafii. Powołano również Komitet Budowy Kościoła, aby wesprzeć starania władz kościelnych. Najważniejsze stało się uzyskanie terenu pod budowę kościoła. Ostatecznie, w zamian za odstąpienie miastu części terenu należącego do parafii Gwiazdy Morza, otrzymano działkę położoną na wzgórzu przyległym do lasu, w malowniczej scenerii wzgórza morenowego i z zapierającym dech w piersiach widokiem na Zatokę Gdańską.

Opracowanie projektu koncepcyjnego świątyni wraz z zapleczem gdańska kuria zleciła architektom Andrzejowi Kohnke i Januszowi Wieczorkiewiczowi, a projekt konstrukcyjny wykonał Andrzej Muziński. 2 lutego 1983 roku erygowana została parafia pw. św. Bernarda, a jej proboszczem został ks. Zygmunt Toboła. Pierwszym zadaniem było wybudowanie tymczasowej kaplicy. W realizacji tego zamierzenia z pomocą nowej wspólnocie przyszła parafia pw. Matki Bożej Różańcowej z Gdańska-Przymorza, która przekazała do Sopotu materiały budowlane z rozbiórki starej plebanii. Prace budowlane rozpoczęły się w maju 1983 roku, a już w sierpniu tego samego roku kaplica była gotowa. 21 sierpnia 1983 roku, w uroczystość patrona parafii, bp Lech Kaczmarek poświęcił kaplicę i odprawił w niej pierwszą Mszę św. Poświęcił także krzyż misyjny i plac pod budowę świątyni.