Gdańsk przez wiele wieków był ogromnym ośrodkiem muzycznym, w którym muzyka klawesynowa, utożsamiana z wyższymi sferami, piastowała szczególne miejsce. – Chcemy tę wyjątkową muzykę, balansującą na granicy sacrum i profanum, pokazać na nowo w gdańskich i regionalnych kontekstach, zapraszając do współpracy młode talenty polskiej i światowej klawesynistyki – mówi ojciec Marcin Szafors, dyrektor OCEiK.

Klawesyn to muzyczny instrument strunowo-klawiszowy, kształtem zbliżony do fortepianu. Wyposażony jest w skoczki z piórkami, które po naciśnięciu klawisza podnoszą się do góry, szarpiąc struny i wydając dźwięk.

Instrument jest znany powszechnie w Europie od XV wieku. Między XVI a XVIII wiekiem przeszedł znaczącą ewolucję techniczną i stał się jednym z najważniejszych europejskich instrumentów muzycznych. Większość wielkich kompozytorów barokowych grała i pisała muzykę na klawesyn. Pod koniec XVIII wieku instrument stracił na znaczeniu i wyszedł z użycia ze względu na rozpowszechnienie się fortepianu, który miał większe możliwości interpretacyjne, odpowiadające potrzebom kompozytorów okresu klasycyzmu. Okres po II wojnie światowej przyniósł masowe zainteresowanie repertuarem historycznym, co zaowocowało odrodzeniem zachwytu nad klawesynem.

Podczas I Bałtyckiego Międzynarodowego Festiwalu Klawesynowego melomani będą mieli okazję wysłuchać m.in. prawykonań historycznych kompozycji, które wcześniej nie były grane, ale widniały tylko pod numerami w katalogach Archiwum Państwowego i Gdańskiej Biblioteki PAN. – Prezentacja tej muzycznej spuścizny Gdańska stanowi ogromną wartość dla polskiej kultury. Mam nadzieję, że dzięki festiwalowi kompozycje zostaną wprowadzone do koncertowych repertuarów w Polsce i na świecie – podkreśla o. Szafors.