– Był bardzo bezpośredni i zarazem twardy. Miał swoje zdanie, nie był uległy władzy. Tak prowadził rozmowy, by Kościół wyniósł z nich korzyść – wspomina Jan Ptasiński, w latach 1960–1967 I sekretarz KW PZPR w Gdańsku.
Ksiądz Edmund Nowicki, decyzją papieża Piusa XII, został gdańskim biskupem już w kwietniu 1951 roku. Sakrę otrzymał dopiero 21 września 1954 r., jednak wciąż nie mógł objąć rządów nad diecezją gdańską z powodu braku zgody komunistycznych władz. Zmianę przyniósł Październik ’56 – w wyniku rozmów Komisji Wspólnej rząd PRL w końcu wyraził zgodę na zmianę rządcy diecezji. Do 8 grudnia 1956 r. pozostawał nim wikariusz kapitulny ks. Jan Cymanowski. Zastąpił go bp Nowicki, „znany z wrogiego stosunku do władzy ludowej i negacji wszystkiego, co w Polsce postępowe” – charakteryzowali duchownego partyjni decydenci z Komitetu Wojewódzkiego PZPR. 10 marca przypada 50. rocznica śmierci gdańskiego ordynariusza.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.