W połowie XIX w. gdańscy protestanci mieli wiele szpitali, a katolicy ani jednego. W 1852 r. sprowadzono z Trewiru na Dolne Miasto siostry boromeuszki, które w podarowanym przez kupca Johana Kuhna pałacu urządziły lecznicę dla chorych katolików. W środku stanęły 24 łóżka. Szpital im. Najświętszej Maryi Panny, bo tak go nazwano, otwarto 19 marca 1853 roku. Lecznica nie mogła obyć się bez własnej kaplicy. Dlatego jeszcze w 1856 r. podjęto decyzję o jej budowie.

Ufundowana została dzięki staraniom nawróconej na katolicyzm protestantki Felicitas Tietz, która wystarała się także u papieża Piusa IX o kamień węgielny z rzymskich katakumb, wmurowany pod budowę 26 sierpnia 1857 roku. Dzięki darowiznom, w tym pary cesarskiej, prace zakończono w 1860 roku. Dwa lata później kaplica Niepokalanego Serca Maryi została poświęcona. Jednak niewielki budynek, stojący równolegle do ul. Łąkowej, mieścił zaledwie kilkadziesiąt osób. Przeznaczony był ponadto głównie dla pacjentów szpitala i posługujących w nim boromeuszek.

Z powodu dużego zainteresowania z czasem powiększono więc kaplicę, dobudowując prostopadłą nawę. Tak powstał kościół pw. Niepokalanego Poczęcia NMP, który mógł pomieścić już pół tysiąca wiernych z Dolnego Miasta. Jednym z elementów jego wyposażenia są organy, które upiększały muzyką liturgie już na początku XX wieku. Od tego czasu instrument ciągle służy wspólnocie, jednak wymaga on pilnego remontu. Firma organmistrzowska opracowała już szczegółowy plan kosztownych robót. W pierwszym etapie naprawiony zostanie system powietrzny instrumentu, uszczelniony zostanie miech. Kolejne fazy przedsięwzięcia to prace naprawcze przy piszczałkach i innych elementach muzycznych organów. Krystian Iwanow, obecny organista i prowadzący parafialny zespół wokalny, wpadł na pomysł finansowego wsparcia naprawy instrumentu.

– Kilka tygodni temu nagraliśmy płytę z rzadko wykonywanymi pieśniami na Wielki Post. Pomysł miałem już od dłuższego czasu, ponieważ jestem zwolennikiem wykonywania zapomnianych utworów i przywracania ich słuchaczom. Wydaje mi się, że osoby uczestniczące w liturgiach powinny mieć również kontakt z pieśniami, których nie można nigdzie usłyszeć – mówi. Muzyk wraz z zespołem wziął na warsztat 10 pieśni, spisanych w śpiewniku ks. Michała Marcina Mioduszewskiego, którym posługiwali się dawniej organiści. – Kiedy po raz pierwszy zaprezentowałem je chórzystom, okazało się, że ich nie znają. Są tak piękne w warstwie muzycznej i literackiej, że warto je przypomnieć. Na czas Wielkiego Postu organiści mieli wiele lat temu do dyspozycji bardzo dużo materiału muzycznego – dodaje K. Iwanow.

Na płycie, nagranej przez muzyków z Dolnego Miasta w 4 dni, znalazły się pieśni wielkopostne oraz ludowe, nawiązujące do tematyki pasyjnej. Są między nimi takie tytuły jak: „Już żegnam Cię”, „Lament serdeczny”, „Płaczcie, anieli”, „Ty, któryś gorzko na krzyżu umierał”, „Oto Jezus umiera”, „Witaj, cierniowa korono” czy „Jest drabina do nieba”. Autorami opracowań utworów są Maciej Babnis i Krystian Iwanow. Utwory rozpisano na trzy głosy – sopran, alt i bas. Nagrania zrealizowano w kościele pw. Niepokalanego Poczęcia NMP, wykorzystując w nich wciąż grające organy. Na płycie muzyka przeplatać się będzie z tekstami nawiązującymi do stacji Drogi Krzyżowej, zaczerpniętymi z rozważań spisanych przez sługę Bożą Wandę Malczewską.

Premierze płyty 14 marca towarzyszyć będzie wykonanie utworów na żywo w kościele pw. św. Jana Bosko na gdańskiej Oruni. W kolejną niedzielę, 21 marca, muzycy zaprezentują repertuar w kościele św. Kazimierza w Kartuzach, a tydzień później – w macierzystej parafii. – Chcemy, by to nagranie stało się cegiełką na remont naszego instrumentu i wsparciem działań proboszcza ks. Piotra Dobka w renowacji zabytkowej świątyni i jej wyposażenia – mówi K. Iwanow.

Wszyscy, którzy chcą zdobyć nagrania zespołu z Dolnego Miasta, mogą przesłać e-mail na adres: rozwazania.cd@op.pl.