Biblia gdańska była odpowiedzią na katolickie tłumaczenie ks. Jakuba Wujka. Wydawnictwo przez ponad 300 lat pozostawało główną edycją tekstu dla polskojęzycznych protestantów.
Tytuł dzieła to „Biblia Święta: to jest Księgi Starego y Nowego Przymierza z żydowskiego y greckiego języka na polski pilnie y wiernie przetłumaczone”. Wydrukowano ją w 1632 r. w drukarni Andreasa Hünefelda, a w sprzedaży pojawiła się na początku 1633 roku. Miała być kalwińską odpowiedzią na wydanie tłumaczenia katolickiej Biblii ks. Wujka z 1599 roku. Poza Starym i Nowym Testamentem w jej skład weszły również apokryfy. Tekst wydrukowany został antykwą, rozmieszczony był w dwóch kolumnach. Każda liczyła najczęściej 55 wierszy, a całość miała 1414 stron.
Pod względem graficznym bardzo uboga – poza frontispisem, trzema winietami i przerywnikami typograficznymi nie miała żadnych ilustracji. Początki Biblii gdańskiej związane są z synodem w Lublinie w 1623 r., kiedy Daniel Mikołajewski, senior zborów kujawskich, powiadomił, że ukończył rewizję Biblii brzeskiej. Nadzorował on prace edytorskie i drukowanie, które rozpoczęło się w Gdańsku w czerwcu 1630 roku. Prawdopodobnie wydrukowano nie więcej niż 1500 egzemplarzy. Obecnie w Polsce zachowało się jedynie około 30 woluminów.
– Należy pamiętać, że XVI w. był czasem tłumaczenia Pisma Świętego na języki narodowe. Takie próby poczynili także protestanci, niejako rywalizując z katolikami. Gdy wydawnictwo z Gdańska trafiło do luteran, przyjęli oni przekład Mikołajewskiego z rezerwą, głównie z racji tego, że miała pewne rozbieżności z tekstem Biblii brzeskiej – mówi ks. Marcin Rayss, wikariusz luterańskiego kościoła Zbawiciela w Sopocie.
Mimo to nie wznowiono prac nad kolejnym wydaniem Pisma Świętego i edycja gdańska stała się, obok Biblii brzeskiej, drugim najważniejszym przekładem reformacyjnym Pisma Świętego na język polski. Drugie wydanie Biblii gdańskiej ukazało się w Amsterdamie w 1660 roku. – W okresie późniejszym dokonano dwóch rewizji Biblii gdańskiej, których efektem były wydania w Królewcu w 1738 r. i Warszawie w 1881 roku. Poza tym doczekała się ok. 20 wznowień. Można z całą pewnością powiedzieć, że przez ponad 300 lat, bo aż do 1975 r., pozostawała główną edycją Biblii dla polskojęzycznych protestantów, tak jak dla katolików Biblia J. Wujka – dodaje ks. Rayss.