Obrzęd błogosławieństwa alumnów i poświęcenie sutann odbyły się na początku Eucharystii. Następnie alumni III roku przeszli na pocysterskie krużganki, by po raz pierwszy założyć strój duchowny.

Liturgii przewodniczył i homilię wygłosił ks. Krzysztof Szerszeń, rektor Gdańskiego Seminarium Duchownego. - Bóg przychodzi do człowieka, który otwiera się na Jego łaskę, który pragnie spotkania z Nim i odkrycia Jego miłości. Bardzo często Bóg działa przez proste znaki i gesty. Czasami mogą być one przez nas nie dostrzegane. Tylko człowiek pokorny może je odkryć. Ważne jest, byśmy tej pokory uczyli się od Chrystusa. A wtedy zrozumiemy Jego obecność, dostrzeżemy ją i będziemy tymi, którzy pełni wolności, w sposób nieskrępowany przyjmą Go i ogłoszą w swoim sercu Panem i Zbawcą - mówił.

Kapłan zwrócił się bezpośrednio do kleryków przyjmujących sutannę. - Oto dzisiaj w sposób widoczny upodabniacie się do Chrystusa. Niech ten strój nie będzie dla was oznaką wywyższania się, pychy, próżności, ale znakiem pokory i pragnienia, by w swoim życiu zawsze pełnić wolę Bożą. Zakładając strój duchowny uwielbiajcie Boga, bardziej troszczcie się o Niego, niż o samych siebie. Niech czarny kolor sutanny przypomina wam umieranie dla tego świata, a biel komży wzbudza w was nadzieję na życie wieczne. Nie pożądajcie innego świata, innego stroju, innych rzeczy, abyście w pełni przyoblekli się w Chrystusa - zaakcentował ks. Szerszeń.

Dodał, że przychodząc na Eucharystię zawsze uczestniczymy w dziękczynieniu. - I może warto odpowiedzieć sobie dzisiaj na pytanie: za co chcemy dziękować Bogu? A kiedy spojrzymy głęboko, odkryjemy w swoim życiu tak wiele darów, za które powinniśmy być Bogu wdzięczni. A zatem dziękujmy za nasze życie, za naszą wiarę, za powołanie, za Michała i Roberta, dziękujmy Bogu za Jego miłość miłosierną, za to, że jest z nami. Dziękujmy, aby i o nas Chrystus mógł kiedyś powiedzieć: "twoja wiara w dziękczynienie, twoja pokora, ciebie zbawiła" - zakończył rektor GSD.

Przed błogosławieństwem klerycy podziękowali Panu Bogu za dar powołania, zaś moderatorom seminarium, rodzinom, przyjaciołom i wszystkim zgromadzonym za wspieranie ich w formacji seminaryjnej, przygotowującej do święceń kapłańskich.