Był człowiekiem błogosławieństw przejdź do galerii

Eucharystii, która zgromadziła rzesze wiernych, przewodniczył bp Wiesław Szlachetka, a homilię wygłosił bp Józef Szamocki. Administrator diecezji toruńskiej podkreślił, że jest wdzięczny za dar życia ks. Ludwika Grochowiny, długoletniego proboszcza tutejszej parafii. - Drodzy najbliżsi, siostry i bracia ze swoimi rodzinami, do których ksiądz prałat tak z chęcią wędrował, o was mówił, wspominał. Podczas tej Eucharystii cieszymy się życiem księdza prałata i dziękujemy Bogu za wszystkich, którzy w jakikolwiek sposób sprawiali, że pomimo zmagań z chorobą był szczęśliwy. Co jakiś czas spotykaliśmy się i ks. Ludwik dziękował Panu Bogu za swoją rodzinę, za drogich parafian, za kapłanów, którzy razem z nim spędzali czas na plebanii, ale także i tu w kościele, mówił o księdzu proboszczu Jacku, wszystkich tutejszych duszpasterzach. Zawsze z radością, z uśmiechem opowiadał o tym, że chociaż długo żyje i cierpi, to jednak jest szczęśliwy - zaznaczył kaznodzieja.

Bp Szamocki stwierdził, że życie ks. Grochowiny wpisało się w historię Gdyni, chylońskiej parafii i rodzin wiernych. - Zgromadzeni dziś w tej świątyni z okazji pogrzebu drogiego nam kapłana, jesteśmy zasłuchani w Chrystusa.  Chcemy usłyszeć, co Jezus ma do powiedzenia, kiedy naucza o warunkach doczesnego i wiecznego szczęścia. A Jezus otworzył usta. To początek Jego publicznej działalności. Przedstawia program do realizacji, przygotowany od zarania dziejów, zrodzony w sercu miłosiernego Ojca. Otworzyli też pewnie z podziwu usta ci, którzy Go słuchali, bo przyznali, że mówił jak nikt dotąd - powiedział kapłan.

- Nasza kultura i cywilizacja poza Jezusem, poza Bogiem, szuka szczęścia i odpowiedzi na te trudne pytania. A Jezus twierdzi, że szczęście jest w ubóstwie, w płaczu, w prześladowaniu, w cichości, w ugodowości, głodzie, pragnieniu i tak moglibyśmy wymieniać. I chociaż dla wielu z nas ta nauka jest niemożliwa do wprowadzenia w życie, to jednak jest potwierdzona przykładem samego Jezusa i życiem świętych. Wierzył w to również śp. ks. Ludwik. Myślę, że wielu, którzy go znają, potwierdzą jednoznacznie, że zmarły był człowiekiem błogosławieństw - dodał hierarcha.

Duszpasterz nawiązał do historii posługi ks. Grochowiny. - Pierwsze lata związał z diecezją chełmińską jako wikariusz i przez krótki czas jako proboszcz parafii w Bobowej, a potem w Niemczech. Zapamiętamy go, zapamiętają go także pokolenia, wspólnoty, którym posługiwał, chociażby w Grudziądzu, dzisiaj na terenie diecezji toruńskiej, gdzie był wikariuszem. Zawsze zapamiętamy go jako tego kapłana, wobec którego nie można było przejść obojętnie, bo on nie przechodził obojętnie obok drugiego człowieka - zaznaczył.

- Ks. Ludwik przybył do Gdyni w 1983 roku, by podjąć wezwanie rozbudowy tej świątyni. Popatrzcie, było to ponad 40 lat temu. Nie tracąc czasu zabrał się do rozbudowy kościoła i budowy nowego domu parafialnego. Na naszych oczach piękniała świątynia i jej otoczenie. Nade wszystko dał się poznać jako dobry pasterz, nauczyciel, zatroskany o piękno liturgii i śpiewy, nigdy nie odmawiał człowiekowi w potrzebie, był otwarty na pomoc. Cieszył się, gdy na plebani i w salkach parafialnych gromadziły się dzieci, młodzież, dorośli. A gdzie mogliśmy go spotkać na pewno? Z sercem, które rozgrzewało także nasze serca? W posłudze konfesjonału. Zapamiętamy jego konfesjonał, do którego zasiadał do ostatnich lat życia, gdy tylko pozwalały mu na to siły - mówił biskup.

Kapłan stwierdził, że być może zmarły chciałby zadać zebranym ostatnie pytania. - Co słyszysz w swoim sercu? Wiesz, dlaczego i dla kogo żyjesz? Musimy zadać sobie to pytanie, bo za moment wielu z nas odprowadzi ks. Ludwika na spoczynek wieczny, na cmentarz parafialny, o który także tak mocno się troszczył. Wiesz dla kogo żyjesz i dlaczego? Zdaje się pytać już po tamtej stronie ksiądz prałat. Szczęśliwy, błogosławiony, bo blisko Boga. Dziękuje wszystkim za wszystko. To jego błogosławieństwo z pamiątkowego obrazka. Myślę, że to jest jego testament, albo ostatnie podziękowanie. Wszystkim za wszystko dziękuję i z serca błogosławię. Dobry pasterz nawet po swojej śmierci zostawił nam taką pamiątkę z takimi słowami. Wielbi dusza moja Pana za dar życia i kapłaństwa księdza prałata Ludwika Grochowiny. I za to, że był naszym pasterzem. Wielbi dusza moja Pana - zakończył administrator diecezji toruńskiej.

Po liturgii w najstarszej chylońskiej świątyni, dalsze uroczystości pogrzebowe odbyły się na cmentarzu parafialnym przy ul. Pelplińskiej, gdzie ciało księdza Ludwika zostało złożone do grobu.

Foto Gość DODANE 14.02.2025 AKTUALIZACJA 15.02.2025

Ostatnie pożegnanie ks. Ludwika Grochowiny

​W piątek 14 lutego w parafii pw. św. Mikołaja w Gdyni-Chyloni odbyły się uroczystości pogrzebowe ks. prał. Ludwika Grochowiny, emerytowanego proboszcza.  

oceń artykuł