Uroczystej liturgii święceń diakonów: Jakuba Kuzaka, Szymona Reinkego, Kamila Romanowskiego, Artura Rozalewskiego i Grzegorza Zakrzewskiego przewodniczył metropolita gdański. Eucharystię koncelebrowali biskupi pomocniczy Wiesław Szlachetka i Piotr Przyborek, moderatorzy Gdańskiego Seminarium Duchownego oraz licznie zgromadzeni kapłani. W liturgii uczestniczyli także: wspólnota seminaryjna, siostry zakonne, osoby życia konsekrowanego, przedstawiciele grup duszpasterskich i ruchów kościelnych, rodziny nowo wyświęconych oraz wierni z różnych zakątków archidiecezji.

Homilię abp Wojda rozpoczął od nawiązania do odczytanego wcześniej słowa Bożego. - Ta wymowna zachęta św. Pawła, wielkiego Apostoła Narodów, wprowadza nas w niepowtarzalne Boże misterium, jakim są święcenia kapłańskie. Przeżywamy je w tym momencie. Za chwilę 5 kandydatów naszej archidiecezji wypowie swoje sakramentalne "chcę". To wielkie święto dla całej archidiecezji, dla parafii, z których pochodzą nasi kandydaci do kapłaństwa, dla ich rodziców i rodzin oraz dla nich samych. Dlatego dzisiaj w tej bazylice archikatedralnej jesteśmy tak licznie obecni - podkreślił pasterz.

- Św. Paweł, wielki misjonarz, któremu zawdzięczamy powstanie licznych wspólnot chrześcijańskich w całym Imperium Rzymskim, przypomina, że każdy człowiek otrzymuje jakieś powołanie. Może to być powołanie do kapłaństwa, do życia konsekrowanego czy do życia małżeńskiego. Chociaż wszystkie te powołania różnią się miedzy sobą, zwłaszcza jeśli chodzi o misję i zadania w nich zawarte, to jednak wszystkie się wzajemnie uzupełniają. Wszyscy razem tworzymy klimat wiary, który formuje i uświęca. Pan Bóg tak sprawił, że wszyscy jesteśmy sobie wzajemnie potrzebni, bo wszyscy idziemy podobną drogą wiary, wszyscy karmimy się i umacniamy słowem Bożym i Eucharystią, i wszyscy jesteśmy powołani do bycia z Bogiem i w Bogu - powiedział metropolita.

- Kapłaństwo i duch życia zakonnego pomagają budować w rodzinach świadomość wiary i przyjaźń z Jezusem. Z drugiej strony bez rodziny, ożywionej prawdziwym duchem wiary, trudno jest o powołania kapłańskie i zakonne. To właśnie w rodzinie, tym "domowym Kościele" - jak ją określili ojcowie Soboru Watykańskiego II - dokonuje się pierwszy i najważniejszy przekaz wiary, wychowanie w niej i doświadczenie bliskości Boga - dodał kapłan.

W dalszej części homilii arcybiskup przypomniał odczytaną podczas liturgii Ewangelię, która mówi z mocą, że Jezus Chrystus nie chce mieć kapłanów byle jakich. - Chce mieć kapłanów uświęconych, uświęconych w prawdzie! To bardzo ważne przypomnienie. W czasie ostatniej wieczerzy, kiedy Jezus ustanawiał Eucharystię i kapłaństwo, tak właśnie modlił się za swoich uczniów: "Ojcze, objawiłem imię Twoje ludziom, których mi dałeś, a oni zachowali Twoje słowa (...). Uświęć ich w prawdzie" (J 17,14.19). Drodzy diakoni, a za chwilę kapłani, Jezus Chrystus chce was mieć uświęconych w prawdzie. To nie tylko życzenie Jezusa, to Jego modlitwa wypowiedziana w przeddzień Jego męki i potwierdzona cierpieniem. To testament duchowy dla każdego kapłana. Jest przepełniony miłością, troską i odpowiedzialnością Jezusa za tych, których Ojciec Mu powierzył, a więc za was. Tę modlitwę-testament pozostawił tobie, drogi Jakubie, Szymonie, Kamilu, Arturze, Grzegorzu! - zwrócił się do kandydatów.

- Wasze uświęcenie nie dokonuje się raz na zawsze - w dniu święceń lub gdy od do czasu do czasu się pomodlicie czy pójdziecie na adorację. To wymagający proces całego życia, to wierne trwanie każdego dnia na kolanach przed tabernakulum, w wiernym codziennym sprawowaniu Eucharystii, odmawianiu liturgii godzin, w czytaniu duchownym, w uczestnictwie w spotkaniach formacyjnych, rekolekcjach, dniach skupienia. Prawda, w której macie być uświęceni, ma na imię Jezus Chrystus. Nie wolno wam o tym nigdy zapomnieć. To w Nim jesteśmy wszyscy uświęcani. I tylko kapłan, który codziennie wraca do tej Prawdy, który codziennie staje w świetle Jezusa - z Jego słowem w sercu i Ciałem w rękach - może być znakiem świętości dla świata. Twoja misja to być człowiekiem modlitwy, człowiekiem Eucharystii, człowiekiem słowa Bożego - słowem: Jezusa Chrystusa - tłumaczył arcybiskup.

- W świecie, który często odrzuca Boga, masz być prorokiem nadziei, światłem w ciemności, solą ziemi. Nie będziesz nim, jeśli nie będzie płonąć w tobie ogień obecności Jezusa Chrystusa. Nie bój się więc być inny. Nie bój się być radykalny - w miłości, w wierności, w oddaniu. Ludzie nie potrzebują "urzędnika Kościoła". Potrzebują ojca, pasterza, przewodnika - kogoś, kto będzie im przypominał, że Bóg jest blisko. Nie potrzebują supermana, lecz kapłana pachnącego Bogiem, rozmodlonego, rozmiłowanego w słowie Bożym. Nie potrzebują przedsiębiorcy, przesiąkniętego pieniądzem i sprawami tego świata, lecz zapachem świętości. To, co będzie przyciągać w tobie ludzi do Boga, to Jego świętość i miłość - podkreślił pasterz.

Na zakończenie kaznodzieja ponownie zwrócił się do kandydatów do kapłaństwa. - Wchodzicie dziś na drogę, która nie jest łatwa, ale jest piękna. Pamiętajcie, że będziecie nią szli nie własną mocą, ale mocą Tego, który was wezwał. Dziś Bóg daje was ludziom, ale i ludzi daje wam. To budzi wzajemne zaufanie, ale też ogromną wzajemną odpowiedzialność. Niech więc w waszym kapłaństwie imię Boga będzie zawsze objawione, Jego słowo - zachowane, a życie - uświęcone w prawdzie. A Maryja, Matka Kapłanów, niech uczy was mówić "fiat" każdego dnia - z odwagą, pokorą i ufnością - podsumował metropolita gdański.

Po liturgii eucharystycznej nowo wyświęceni kapłani skierowali swoje podziękowania do biskupów, moderatorów, wykładowców oraz rodziców.

Następnie abp Wojda wręczył neoprezbiterom dekrety, kierujące ich na pierwszą placówkę:

• ks. Jakuba Kuzaka - do parafii św. Franciszka z Asyżu w Gdańsku-Siedlcach;
• ks. Szymona Reinkego - do parafii św. Antoniego Padewskiego w Redzie;
• ks. Kamila Romanowskiego - do parafii NMP Królowej Polski w Wejherowie;
• ks. Artur Rozalewskiego - do parafii św. Teresy Benedykty od Krzyża w Gdańsku-Ujeścisku;
• ks. Grzegorza Zakrzewskiego - do parafii św. Kazimierza w Gdańsku-Zaspie.