Zanim w XIX w. nadmorska wieś przeobraziła się w modny kurort, przez wieki należała do oliwskich cystersów. Ich władanie rozpoczęło się już w XII stuleciu i trwało aż do 1772 r., kiedy w wyniku I rozbioru Polski ziemia ta przeszła pod pruską administrację. Pomimo politycznych i kulturowych zawirowań mieszkańcy Brzeźna trwali przy katolickiej wierze. Przez długi czas podlegali diecezji włocławskiej, a od 1821 r. – chełmińskiej. Brak jednak było świątyni – duchowość lokalnej społeczności przez dekady pozostawała w cieniu parafii w Nowym Porcie. Nadzieja na zmianę pojawiła się w 1912 r., kiedy dwa tysiące wiernych zwróciło się do kurii pelplińskiej z prośbą o zgodę na zakup gruntu i budowę kościoła. Marzenia te pokrzyżowała jednak I wojna światowa.