Tradycja poświęcenia wdów sięga początków Kościoła. We wczesnych gminach chrześcijańskich żyły i działały kobiety, które – złożywszy ślubowanie czystości – wiodły życie poświęcone modlitwie, ascezie i dobrym uczynkom. Wdowy prowadzą indywidualny tryb życia w świecie, nie podlegając żadnym strukturom wspólnotowym. Błogosławi je w czasie uroczystej liturgii biskup diecezjalny.