Jak ktoś ma czyste intencje, dobre serce i otwarty umysł, to nie ma nic złego w poznawaniu nauk (filozofii i religii) wschodu. Nie ma nic złego w medytacji, a wprost przeciwnie jest zdaje się jedynym sposobem poznania siebie. Jak ktoś obawia się nauk wschodnich to istnieje też medytacja chrześcijańska.
Tylko czego się obawiać. Prawda obroni się sama. Nie ma nic złego w pogłębianiu wiedzy duchowej czy to od mistrzów wschody, czy zachodu. Kierunek geograficzny nie ma znaczenia.
Kto się boi, że poznasz prawdę? Komu zależy na utrzymywaniu Cię w niewiedzy i strachu przed Bogiem, szatanem czy czymkolwiek (magią wszelaką, okultyzmem itp...) obyś tylko nie poznał prawdy o sobie.
Proponuję zacząć od lektury "Przebudzenie" A. de Mello - nieżyjącego już byłego Jezuity, który "odkrył prawdę" o sobie i jak się rzeczy mają, o rzeczywistości :).
Pozdrawiam wszystkich poszukujących prawdy, boga, sensu życia, odpowiedzi na pytania "kim jestem", "dokąd zmierzam"...